امکان سنجی بکارگیری تئوری اختیارات حقیقی در ارزشیابی مالی و اقتصادی پروژه های مشارکتی BOT آزادراه های کشور
خلاصه مقاله
سالهاست روش رایج در ارزشیابی اقتصادی پروژههای سرمایه گذاری، روش تنزیل جریان نقدی DCF است. در پی افزایش پیچیدگی و نیز شرایط پویایی حاکم بر فعالیتهای اقتصادی و مالی و به تبع آن افزایش ریسک و نیاز به روشهای تحلیلیپیشرفته تر جهت تصمیم به سرمایهگذاری، حدود سه دهه است دیدگاهی جدید به نام اختیارات حقیقی (RO) وارد دنیای ارزیابی مالی پروژههای سرمایهگذاری شده است.
مزایای این رویکرد یا نظریه نسبت به روش DCF، در نظر گرفتن اثر انعطافپذیری مدیریتی در ارزش پروژه و عدم استفاده از نرخ ریسک پروژه در تنزیل ارزشهای آتی است. این در حالی است که در پروژههای دارای عدم قطعیت بالا مانند پروژههای مشارکتی BOT، انعطافپذیری مدیریتی نقش بسیار پررنگی در بالا بردن ارزش پروژه دارد که روش DCF به سادگی از آن صرفنظر میشود و همچنین یکی از چالشهای روش DCF انتخاب ریسک مناسب در تنزیل ارزشهای آتی است. این مقاله سعی دارد تا ضمن معرفی مدلهای ارزشیابی اختیارات حقیقی و مقایسه آن با روش سنتی رایج DCF، امکانسنجی بکارگیری این تئوری در ارزشیابی مالی و اقتصادی پروژههای مشارکتی BOT آزادراههای کشور را با مطالعه مورد آزادراه اصفهان- شیراز مورد بررسی قرار دهد.
دیدگاهتان را بنویسید