امکان سنجی بکارگیری یک متدولوژی به منظور ماکزیمم سازی قابلیت اطمینان پیمان های EPC

کاربرد مفهوم قابلیت اطمینان، ازجایگاه شایسته ای در پروژه های عمرانی برخوردار نیست. این واژه در برنامه ریزی صنایع مختلف از جایگاه ارزشمندی برخوردار بوده که به آنها پایایی بالای داده است. در راستای کاربرد این مفهوم در پروژه های عمرانی نگاه سیستماتیک به پیمان های EPC از جمله نکاتی است که باید در پروژه های عمرانی مورد توجه قرار می گیرد.

کار پیش رو با تعریف و تغیین مشخصات پیمان ها EPC، به ارائه یک متدولوژی برای محاسبه قابلیت اطمینان سیستم و ارتقای آن دست می یابد. محاسبه احتمال عدم کارکرد سالم اجزاء توسط ریسک های تهدید کننده پروژه بجای محاسبه احتمال کارکرد سالم اجزاء سیستم از دیگر نکاتی به شمار می رود که کار حاضر را از دیگر کارهای مشابه متمایز نموده است. یکی از نوآوری های این تحقیق، یکسان سازی میزان تاثیر ریسک ها به شمار می آید. ۱۷۶ ریسک از متن شرایط عمومی پیمان های EPCاستخراج گردید و بررسی های لازم راجع به انها به عمل آمد و رابطه آنها در سیستم پیمان های EPC تعیین گردید. یکی از نتایج بررسی های یاد شده عبارت است از دست یابی به راه حل هایی جهت تصمیم گیری عملیات یکسان سازی میزان تاثیر ریسک ها، ارتقای قابلیت اطمینان سیستم با در نظر گرفتن محدودیت های مالی آن از دیگر نتایج به شمار می رود. در انتها با بیان روش های ارتقاء و استفاده از آنها در یک مطالعه موردی، نشان داده شده است که قابلیت اطمینان آن از ۱۸٫۴% به ۶۸% ارتقاء یافت.