بررسی قراردادهای دو عاملی و آسیب‌شناسی آنها در ایران
بررسی قراردادهای دو عاملی و آسیب‌شناسی آنها در ایران
خلاصه مقاله
در سالهای اخیراً با توجه به علاقه منطقی کارفرمایان نسبت به سرعت بیشتر در اجرا و کاهش ریسک های کارفرمایی و کاهش هزینه‌های تمام شده در پروژه‌های عمرانی و صنعتی، رویکرد جهانی به سمت روش‌های واگذاری پروژه‌ها به صورت دوعاملی بوده است.
در روش‌های دو عاملی، پیمان به یکی از روش‌های طرح و ساخت (DB) یا طراحی، تامین کالا و ساخت (EPC) انجام می‌گیرد. برای اجرای پروژه‌ها به صورت قراردادهای دو عاملی شرایطی نیاز است که در صورت وجود آنها می‌توان قرارداد اجرای آن پروژه رابه صورت دو عاملی تنظیم نمود.با توجه به گسترش این نوع قراردادها در سطح جهانی و موفقیت آنها، در کشور ما به دلایل زیادی در اجرای قراردادهای دو عاملی موفقیت مورد انتظار حاصل نشده است. در این تحقیق با انجام تحقیقات کتابخانه‌ای و مطالعات میدانی و مصاحبه با تعدادی از دست‌اندرکاران اجرایی، پس از بیان نقاط قوت و ضعف این نوع قراردادها به بحث آسیب‌شناسی آنها پرداخته شده است.
دیدگاهتان را بنویسید