انواع قراردادها در صنعت نفت ۱

در صنعت نفت مراحل انعقاد قرارداد به این ترتیب است که پس از تهیه نقشه‌ ها و مشخصات اجرایی طرح، اسناد مناقصه منتشر و از پیمانکاران برای شرکت در مناقصه دعوت می ‌شوند. پس از بررسی تمام شرایط پیمانکاران و پیشنهادها، پیمانکار برتر انتخاب و قرارداد با وی منعقد می‌ شود. در این نوشتار بخشی از قراردادهای رایج صنعت نفت تشریح می‌ شود:

قراردادهای طراحی ( E )
قراردادهایی که فقط مرحله طراحی پروژه را شامل می‌ شود به قراردادهای E معروف ‌اند.

قراردادهای طراحی و خرید (EP )
قراردادهایی که شامل مرحله طراحی و تامین کالای پروژه هستند، قراردادهای EP نام ‌گذاری می ‌شوند.

قراردادهای خرید و ساخت (PC )
پروژه‌ هایی که مرحله خرید و ساخت از پیمانکار خواسته می‌ شود، حالت PC دارند که اکثر پروژه‌ های کشور از این دسته هستند.

قراردادهای (EPC )
اجرای پروژه‌ های بزرگ در صنعت نفت به روش EPC گسترش فراوانی داشته است، تا جایی که بسیاری از فعالیت ‌های در دست اجرا با بهره گیری از این روش انجام می‌ شود.
پروژه‌ های EPC، دارای اولویت ‌هایی همچون سرعت بیشتر و اعمال کنترل مناسبت ‌تر بر امور و فعالیت ‌های اجرایی هستند. در این روش عملیات مهندسی، تدارک و تامین و اجرا به صورت موازی با هم و در قالب یک قرارداد انجام می‌ شود.
با توجه به این نکته که یکی از نیازهای مهم بازار امروز به ویژه در پروژه‌ هایی که به وسیله بخش خصوصی یا به طریق فاینانس انجام می‌ شود، داشتن اطمینان از قیمت نهایی و تاریخ قطعی اتمام کار است، اجرای پروژه به صورت EPC، اطمینان بیشتر از قیمت تمام شده و زمان اتمام کار را فراهم می ‌کند.
روش EPC، برگرفته از سه حرف اول مهندسی(Engineering)، خرید (Procurement) و ساخت (Costruction ) است.
در میان مراحل اجرایی قراردادهای EPC، بخش E به دلیل وابستگی زیادی که با توان اجرایی تیم پیمانکار دارد، از اهمیت بیشتری برخوردار است.