پروژه های نفتی همراه با گستردگی در عناوین و مفاد اجرایی با پیچیدگی های خاصی روبرو بوده که این موضوع موجب بروز اختلاف سلایق و طرح دعاوی مختلفی حتی در ساده ترین بخش های پروژه و قرارداد های طرفین گردیده است. علی رغم قدمت انجام پروژه های صنعتی و خاصاً نفتی در کشور ما، به صراحت و حتم نمی توان ادعا نمود که هیچ پروژه ای از چالش های مربوط به آن گزندی ندیده و یا سعی بر جلوگیری منطقی و قراردادی بروز ادعا صورت گرفته نشده است.اما روند های اشتباه طی شده و بی توجهی به تجربیات سپری شده همواره موجبات پدید آمدن گوشه هایی دیگر از طرح دعوا را میان طرفین قرار داد موجب شده است که می توان با روش ها و راهکارهایی متمرکز احتمال بروز آن ها را تا حد قابل توجهی به حداقل رسانید. سیستم اجرای پروژه ها بصورت مهندسی، تدارکات، اجرا یکی از راه کارهایی است که بر اساس آن تفویض حداکثری مسئولیت قراردادی به پیمانکاران واگذار گردیده تا بخشی از ریسک طرح دعاوی ناشی از مسئولیت ها و تعهدات کارفرمایان را کاهش دهد. هرچند ناپختگی، عدم آشنایی با مفاهیم آن بارها در قرارداد های این حوزه خود منجر به بروز طرح دعاوی جدیدی گردید. در این پژوهش قصد برآن است تا با توجه به شرح سوابق محققین بصورت متمرکز به ارزیابی عملکرد کارفرمایان در این حوزه که می تواند منجر به کاهش ادعا گردد همراه با مفاهیم و دلایل بروز آن در پروژه های نفتی پرداخته شود. بدین منظور جهت شناسایی عوامل تاثیرگذار در کنار مطالعات کتابخانه ایی نسبت به انجام ۱۵ مورد مصاحبه با جمعی از مدیران پروژه و مناقصات حوزه نفتی بعنوان خبرگان اقدام گردیده و در آخر مهم ترین عوامل شناسایی و با نظر جمع ۷ نفرهای ازخبرگان انتخاب و به تشریح ارائه شده است.